Instalacje przeciwpożarowe w budynku wielolokalowym

Ustawa o ochronie przeciwpożarowej określa, w jaki sposób należy:

• zapobiegać powstaniu i rozprzestrzenianiu się pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia,
• zapewnić siły i środki do zwalczania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia,
• prowadzić działania ratownicze.

Zapobieganie

Zapobieganie to wykonywanie wszelakich czynności mających nie dopuścić do powstania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia. Przede wszystkim przestrzeganie wszystkich nakazów i zakazów określonych w Ustawie o ochronie przeciwpożarowej i innych przepisach przeciwpożarowych.

Do zapobiegania należy również kontrolowanie przestrzegania przepisów przeciwpożarowych prowadzone przez jednostki Państwowej Straży Pożarnej. Jest to najważniejszy punkt z zadań ochrony przeciwpożarowej.

Zapewnienie sił i środków

Za organizację ochrony przeciwpożarowej w Polsce odpowiada Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji i to on zapewnia siły i środki do walki z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami.

Prowadzenie działań ratowniczych

W Polsce walką z pożarami, klęskami żywiołowymi i innymi miejscowymi zagrożeniami zajmują się głównie jednostki Państwowej Straży Pożarnej oraz Ochotniczych Straży Pożarnych.

Ustawa o ochronie przeciwpożarowej z dnia 24 sierpnia 1991 r. (DzU 02.147.1229 ze zmianami) mówi, że każda osoba fizyczna, prawna, organizacja lub instytucja korzystająca z budynku, obiektu lub terenu zobowiązana jest zabezpieczyć użytkowany budynek.

Właściciel, zarządca czy każdy użytkownik budynku, obiektu lub terenu, zapewniając jego ochronę przeciwpożarową, obowiązany jest w szczególności:

• wyposażyć budynek, obiekt lub teren w sprzęt pożarniczy i ratowniczy oraz środki gaśnicze,
• zapewnić konserwację i naprawy sprzętu oraz urządzeń pożarniczych i ratowniczych,
• zapewnić osobom przebywającym w budynku możliwość ewakuacji,
• przestrzegać przeciwpożarowych wymagań budowlanych, instalacyjnych i technologicznych,
• przygotować budynek, obiekt lub teren do prowadzenia akcji ratowniczej,
• zaznajomić pracowników z przepisami przeciwpożarowymi,
• ustalić sposoby postępowania na wypadek powstania pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia.

Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego

Według nowego rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (DzU nr 109, poz. 719), które weszło w życie 30 czerwca 2010 r., instrukcja musi zawierać:

1. warunki ochrony przeciwpożarowej;
2. określenie wyposażenia w wymagane:
3. urządzenia przeciwpożarowe, gaśnice, sposoby poddawania ich przeglądom technicznym oraz czynnościom konserwacyjnym;
4. sposoby postępowania na wypadek pożaru i innego zagrożenia;
5. sposoby zabezpieczenia prac niebezpiecznych pod względem pożarowym, jeżeli takie prace są przewidywane;
6. warunki i organizację ewakuacji ludzi oraz praktyczne sposoby ich sprawdzania;
7. sposoby zapoznania użytkowników obiektu, w tym zatrudnionych pracowników, z przepisami przeciwpożarowymi;
8. zadania i obowiązki w zakresie ochrony przeciwpożarowej dla osób będących ich stałymi użytkownikami;
9. plany obiektów, obejmujące także ich usytuowanie, i terenu przyległego, z uwzględnieniem graficznych danych;
10. wskazanie osób lub podmiotów ją opracowujących (§ 6 ust. 1 pkt 1-7 i 8 lit. a-l nowego rozporządzenia).

Istnieje obowiązek poddawania instrukcji bezpieczeństwa pożarowego okresowej aktualizacji co najmniej raz na 2 lata lub po zmianach sposobu użytkowania obiektu lub procesu technologicznego, które wpływają na zmianę warunków ochrony przeciwpożarowej (§ 6 ust. 7 nowego rozporządzenia).

Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego nie jest wymagana dla obiektów lub ich części stanowiących odrębne strefy pożarowe, przeznaczonych do wykonywania funkcji użyteczności publicznej, zamieszkania zbiorowego, produkcyjnych, magazynowych i inwentarskich, jeżeli nie występuje w nich strefa zagrożenia wybuchem, a ponadto:

• kubatura brutto budynku lub jego części stanowiącej odrębną strefę pożarową nie przekracza 1000 m³,
• kubatura brutto budynku inwentarskiego nie przekracza 1500 m³,
• powierzchnia strefy pożarowej obiektu innego niż budynek nie przekracza 1000 m2 (§ 6 ust. 8 pkt 1-3 nowego rozporządzenia).

Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego powinna się znajdować w miejscach dostępnych dla ekip ratowniczych (§ 6 ust. 9 nowego rozporządzenia).

Kolejnym problemem są prace budowlane w budynkach już zasiedlonych. Wszyscy wiemy, jak trudno jest wyegzekwować przestrzeganie procedur bezpieczeństwa, takich jak:

• zakaz palenia w miejscach do tego nieprzeznaczonych;
• spawanie z zachowaniem procedur bezpieczeństwa;
• podgrzewanie mas izolacyjnych w miejscach do tego przeznaczonych;
• niewłaściwe używanie szlifierek kątowych.

Bagatelizowanie tych zagrożeń jest przyczyną wielu pożarów.

Aby dopełnić już kompletu informacji przeanalizujmy, jakimi systemami dla zapewnienia bezpieczeństwa ppoż. dysponujemy.

Systemy gaszenia

Prosty system przeciwpożarowy składa się z detektorów ognia, centrali sterującej, siatki rur ze środkiem gaśniczym wraz z dyszami wylotowymi. Ze względu na zastosowany środek gaśniczy można wymienić 4 główne rodzaje systemów przeciwpożarowych: gaszenie wodą, gaszenie mgłą wodną, gaszenie pianą, gaszenie gazem.

Gaszenie wodą

Jest to automatyczny system gaszenia pożaru, bezpośrednio nad miejscem wybuchu ognia, co skutecznie chroni budynek zarówno przed całkowitym spłonięciem, jak również przed zalaniem wodą pozostałej jego części i zniszczeniem mienia.

W instalacji utrzymywane jest stałe ciśnienie wody, więc w przypadku pożaru, na skutek oddziaływania temperatury na ampułkę tryskacza następuje jego otwarcie i wyzwolenie czynnika gaśniczego bezpośrednio na źródło zagrożenia. Otwierają się tylko tryskacze znajdujące się bezpośrednio w strefie ognia, co minimalizuje zakres szkód spowodowanych działaniem wody.

Przepływająca przez zawór kontrolno­‑alarmowy woda uruchamia dzwon alarmowy, a czujniki ciśnienia alarmujące o pożarze automatycznie uruchamiają pompę tryskaczową. Woda tłoczona jest do systemu ze zbiornika wody przeciwpożarowej.

Gaszenie gazem

Jedne z najbardziej popularnych systemów stosowane w serwerowniach i data center z uwagi na właściwości. Nie przewodzą prądu i nie niszczą chronionych urządzeń, tak jak dzieje się to w przypadku wody. W Polsce szeroko stosowane są obojętne gazy gaśnicze typu FM200.

System sygnalizacji pożarowej (SSP)

System sygnalizacji pożarowej (SSP) (ang. fire detection and fire alarm system) – zbiór kompatybilnych elementów, które tworząc wspólnie instalację o określonej konfiguracji, są w stanie wykrywać pożar, inicjować alarm lub też wykonywać inne działania zmierzające do zmniejszenia skutków pożaru. Podstawowym zadaniem SSP jest szybkie i bezbłędne wykrycie powstającego pożaru, zanim się on rozwinie i osiągnie rozmiary trudne do opanowania.

System SSP jest jednym z podstawowych systemów bezpieczeństwa w obiektach. Z tego powodu system ten nie może być integrowany ani na płaszczyźnie sprzętowej, ani na płaszczyźnie mediów komunikacyjnych z innymi systemami.

Jedyną możliwą płaszczyzną integracji z innymi systemami bezpieczeństwa jest poziom oprogramowania. System SSP jest systemem automatycznego wykrywania pożaru, ogłaszania stanu alarmu i transmisji sygnału alarmu do jednostek straży pożarnej.

Dźwiękowy system ostrzegawczy służy do rozgłaszania sygnałów ostrzegawczych i komunikatów głosowych dla potrzeb bezpieczeństwa osób przebywających w budynku, nadawanych automatycznie po otrzymaniu sygnału z systemu sygnalizacji pożarowej, a także przez operatora.

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!