Izolacje stropów nad piwnicami nieogrzewanymi

Efekty termomodernizacji, w postaci zmniejszających się strat ciepła, widać stosunkowo szybko. Coraz częściej oszczędności w kosztach eksploatacji poszukuje się w stropach nad piwnicami.

Strata ciepła poprzez tę przegrodę powoduje wychłodzenie podłogi w mieszkaniach na parterze i uciążliwy dla lokatorów problem zimnej podłogi. I choć wielu mieszkańców próbuje radzić sobie z nim na własną rękę, przykrywając podłogę panelami bądź dywanami, są to rozwiązania doraźne i mało skuteczne.

Zimna podłoga, której temperatura spada nawet poniżej 10oC to spore straty w kosztach eksploatacyjnych. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest zaledwie dwu- lub trzycentymetrowa warstwa izolacyjna stropu – zbyt mała, żeby uchronić mieszkania przed przedostawaniem się zimna do środka.

Rozwiązania i wymagania techniczne stropu nad piwnicą

Na przestrzeni lat wymogi techniczne stawiane przegrodzie poziomej, jaką jest strop nad piwnicą, zmieniały się. Wymagania izolacyjności cieplnej przegród budynku były początkowo związane głównie z zagadnieniami fizyki budowli, głównie ochroną przed występowaniem kondensacji pary wodnej na wewnętrznej powierzchni obudowy.

Konieczność ustanowienia pierwszych wymagań energetycznych w krajach europejskich pojawiła się w ostatnim ćwierćwieczu dwudziestego wieku. Była konsekwencją ówczesnych kryzysów energetycznych i znaczącego wzrostu cen na rynku surowców energetycznych, przy jednoczesnym wzroście wymagań ekologicznych związanych z koniecznością ograniczania emisji gazów cieplarnianych – głównie CO₂.

W polskich warunkach technicznych wartości granicznych dla stropów nad nieogrzewanymi piwnicami U_max zmieniało się od 0,60 W/(⁰C K) w 1994 r., przez 0,45 W/(⁰C K) w 2009 r., do 0,25 W/(⁰C K) do 2021 r.

W tym okresie w Polsce od połowy lat 90. XX w., poza wymogiem nieprzekraczania wartości granicznych U_max, dodatkowo, szczególnie od warunków technicznych 2014 r., wprowadzono globalny dla całego obiektu wymóg nieprzekraczania wskaźnika energii pierwotnej.

Ilość energii przenikającej przez niedostatecznie zaizolowany strop nad piwnicą w starszych obiektach nie przekracza zwykle kilku procent. Jednak przy planowaniu termomodernizacji istniejących obiektów warto policzyć, czy nie należałoby poprawić lub w ogóle wprowadzić tej izolacji.

Przy okazji mamy możliwość znacznego poprawienia izolacyjności akustycznej stropu, co może mieć duże znaczenie dla pomieszczeń zlokalizowanych nad „głośnymi” pomieszczeniami technicznymi. Przy zastosowaniu dodatkowej izolacji od wewnątrz możemy znacząco poprawić izolację od dźwięków uderzeniowych przenoszonych do sąsiednich pomieszczeń oraz warunki eliminacji pogłosu.

Nowe, wyśrubowane wymogi mogą uniemożliwić spełnienie wymogu granicznej energii pierwotnej przy braku kompleksowego podejścia, obejmującego także zaizolowanie stropu nad piwnicą, i ograniczenia się do standardowego ocieplenia tylko ścian zewnętrznych z wymianą stolarki otworowej.

Dalsza ewolucja wymogów cieplnych i wskaźnika energii pierwotnej przy planowaniu termomodernizacji zmusi do szukania wszelkich możliwych miejsc ucieczki ciepła z budynków istniejących. Dotyczyć to będzie zwłaszcza obiektów niewysokich, w których udział powierzchni stropu nad piwnicą w całkowitej powierzchni przegród zewnętrznych będzie bardziej ważący.

Zminimalizowanie strat ciepła przez przegrody zwiększy wagę poprawnego rozwiązania mostków cieplnych, liniowych i punktowych. W przypadku stropu nad piwnicą dotyczyć to będzie zarówno ciągłego rozwiązania izolacji cieplnej (najlepiej po stronie chłodniejszej), jak i przedłużenia izolacji na ściany podpiwniczenia dla maksymalnego ograniczenia strat tymi mostkami liniowymi.

Rozwiązania techniczne ocieplenia/wygłuszenia stropu nad piwnicą

Izolowanie cieplne stropu nad piwnicami z reguły wykonuje się od strony pomieszczeń piwnicznych, przez przyklejenie lub podwieszenie płyt izolacyjnych. Warstwę izolacyjną można pozostawić nieosłoniętą lub ją osłonić: folią, tapetą, tynkiem itp. Dobrym rozwiązaniem może być także wykonanie ocieplenia metodą natrysku materiału izolacyjnego. System jest często wybierany ze względu na możliwość jego zastosowania w miejscach trudnodostępnych, niezależnie od układu licznych instalacji.

Dotychczas utrudniony dostęp oraz obecność w poziomie sufitu różnego rodzaju instalacji była główną przyczyną pomijania docieplania piwnicy w procesie termomodernizacji. To alternatywa dla dotychczasowych metod: BSO (lekkiej–mokrej) i suchej zabudowy. Jest to także jeden z najczęściej wybieranych sposobów docieplania piwnic, zwłaszcza tych z instalacjami c.o., c.w.u. czy prowadzonymi na wierzchu instalacjami elektrycznymi. System ma bardzo dobre właściwości cieplne, odporność na korozję, a przede wszystkim jest szybki w realizacji i dzięki temu nieuciążliwy dla mieszkańców termomodernizowanych budynków.

Procesy dociepleniowe mogą być prowadzone przez cały rok. Izolacja cieplna jest wykonywana bezpośrednio na budowie, metodą natrysku pneumatycznego na mokro, za pomocą specjalnych agregatów natryskowych. Natrysk umożliwia uzyskanie izolacji o grubości do 10 cm. To właśnie ta warstwa odpowiada za zatrzymanie ciepła. Po związaniu i stwardnieniu zaprawy uzyskuje się tynk o porowatej powierzchni i fakturze baranka.

W szczególnych przypadkach połączenia poprawy izolacyjności cieplnej stropu z jego akustyką należałoby zastosować materiał izolacyjny łączący oba te wymogi, np. styropian „elastyczny” o odpowiednie sztywności dynamicznej, i umieścić go w wymienianych warstwach podłogowych. To stosunkowo proste rozwiązanie dla obiektów powstałych do lat 60. XX w. z odpowiednią wysokością kondygnacji. Budynki późniejsze, wznoszone masowo w technologiach uprzemysłowionych, są trudne do takiej przebudowy, głównie poprzez niedostateczną wysokość kondygnacji mieszkalnych.

Po dodatkowym zaizolowaniu stropu nieogrzewanej piwnicy temperatura w niej może się nieco obniżyć, dlatego należy poprawić lub w ogóle zastosować izolację cieplną instalacji sanitarnych wod-kan., c.o., c.w.u. itp.

Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera!