Czy prawidłowo wykonane ocieplenie na styropianie w technologii ETICS może zostać oderwane, nawet w warunkach najsilniejszego wiatru?

Technologia ETICS jest technologią trwałą

System ociepleń, prawidłowo zamocowany bezpośrednio do ściany, może przenosić niewyobrażalne siły ssące wynikające z obciążenia elewacji wiatrem. Dotyczy to również krótkotrwałych, silnych podmuchów, które coraz się częściej pojawiają, a wynikają z zachodzących zmian klimatycznych.

Przy założeniu, że w systemie ociepleń wykonanym w technologii ETICS, zostaną spełnione poniższe warunki:

• Podłoże czyli powierzchnia ściany jest dobrze przygotowana to znaczy oczyszczona dokładnie ze słabo związanych cząstek, pozbawiona kurzu, pyłu brudu. Taki cel można uzyskać zarówno na sucho, jak i poprzez mycie wodą pod wysokim ciśnieniem. Rodzaj tych prac zależy od pory roku i możliwości, jakie stwarza konkretna realizacja. W celu wzmocnienia lub wytworzenia wyższej przyczepności zapraw klejących, podłoże może być zagruntowane odpowiednim dla rodzaju podłoża preparatem gruntującym. Zawsze tzw. nośność podłoża na rozrywanie powinna być sprawdzona i precyzyjnie określona.
• Powinien być zastosowany styropian o odporności na rozrywanie siłą prostopadłą 100 kPa (TR100), oczywiście najlepiej nie gorszą nośność powinno mieć i podłoże.
• Płyty styropianu powinny być przyklejone zgodnie z wymaganiami – tzw. metodą pasmowo-punktową („ramka” kleju po obwodzie i placki równomiernie rozmieszczone w środkowej części płyty w liczbie nie mniej niż 3 szt. na płytę o wymiarach 100 x 50 cm).
• Minimalna powierzchnia efektywnego sklejenia płyt do prawidłowo przygotowanego podłoża) wyniesie min. 40%.
• Ocieplenie zostanie zamontowane zgodnie z wymaganiami zdefiniowanymi przez producenta, przy zachowaniu warunków aplikacji oraz czasów przerw technologicznych.

Tak przyklejona płyta styropianu w warunkach rzeczywistych może przeciwstawić się sile odrywającej równomiernie rozłożonej i prostopadle działającej do powierzchni płyty nawet znacznie powyżej 1 tony na 0,5 m2. Obliczenia teoretyczne dają jeszcze wyższe wyniki, ale warunki idealne do testu zrywania prostopadłego w rzeczywistości nie wystąpią, stąd w podanym oszacowaniu wielkości przyjęto pewne poprawki.

Zgodnie z dokumentacją dopuszczającą do obrotu i zastosowania istnieje też możliwość wykorzystania w ociepleniu ETICS styropianu o niższej wytrzymałości na rozrywanie siłą prostopadłą – 80 kPa (TR 80). Wytrzymałość ta pokrywa się z minimalną wymaganą odpornością podłoża na rozrywanie, która wynosi 0,08 MPa. Więcej o produktach BOLIX >>

Podsumowując: dobrze dobrane i wykonane ocieplenie przetrzyma  nawet największą wichurę!

Na wytrzymałość systemu ociepleniowego ma wpływ wiele czynników

Oczywiście każda elewacja, zależnie od lokalizacji budynku, wysokości i stopnia ekspozycji, w tym również sąsiedztwa innych budynków, jest obciążona różnymi siłami ciśnienia wiatru. Te niszczące, najbardziej niebezpieczne dla elewacji to tzw. ssanie wiatru. Dodatkowo, różne bywają kierunki oddziaływania wiatru, jego szybkość, gwałtowność podmuchów – to dość skomplikowany model oddziaływań i dlatego  przyjmuje się  na etapie analiz oraz projektowania zamocowania ocieplenia duży zapas bezpieczeństwa. To dotyczy zarówno mocowania wyłącznie klejowego ocieplenia czego dotyczy przykład powyżej oraz tzw. mocowania mechanicznego z dodatkowym klejeniem. 

W technologii ETICS przewidujemy różne sposoby mocowania termoizolacji, zależnie od rzeczywistych warunków, w jakich przyjdzie „pracować” elewacji w długim przedziale czasu – o metodzie mocowania decyduje oczywiście projektant ocieplenia. Sprawdź >>

Mocowanie izolacji termicznej w przypadku instalacji systemu ociepleń ETICS do podłoży nośnych (ściana zewnętrzna budynku) jest wykonywane w oparciu o kilka sposobów:

Pierwszy z nich przewiduje klejenie płyt izolacji termicznej wyłącznie przy użyciu zapraw klejących do pewnego (sprawdzonego) podłoża i jest rekomendowany w przypadku budynków/ścian raczej nowo wzniesionych i dotyczy styropianu oraz wełny fasadowej lamelowej. Można w literaturze znaleźć też przy tej metodzie ograniczenia co do wysokości ściany oraz grubości termoizolacji. Z oczywistych względów przy tym sposobie mocowania zakłada się, że wszelkie oddziaływania środowiskowe (w tym ssanie wiatru), ciężar własny ocieplania przenosi na podłoże spoina klejowa.

Kolejny sposób zamocowania ocieplenia, jaki najczęściej jest obserwowany w naszym kraju, to mocowanie płyt izolacji termicznej klejowe z dodatkowym użyciem łączników mechanicznych (popularnie zwanych „kołkami”, „dyblami”). W wariancie tym przyjmuje się nadal, że wszystkie obciążenia działające na zewnętrzny system izolacji cieplnej są przenoszone na konstrukcję ścian zewnętrznych za pomocą spoiny klejowej, a ewentualne mocowanie mechaniczne (łączniki) spełnia funkcje dodatkowego mocowania np. w miejscach szczególnie narażonych na ssanie wiatru.  

Istnieje także trzecia możliwość zamocowania ocieplenia – mocowanie mechaniczne z dodatkowym klejeniem płyt izolacji termicznej przy użyciu łączników mechanicznych. W tym przypadku przyjmuje się, że wszystkie obciążenia działające na warstwę izolacji termicznej przenoszone są na konstrukcje ściany zewnętrznej przez łączniki mechaniczne, a zaprawa klejąca pełni funkcje dodatkowego mocowania i stanowi wypełnienie pomiędzy płytami i podłożem. Tutaj przywołano definicje zawarte w instrukcji ITB 447/2009.

W efekcie ciągłego zwiększania trwałości i podnoszenia poziomu bezpieczeństwa użytkowania systemów ociepleń BOLIX opracowano sposób zamocowania zwiększający odporność na odrywanie ocieplenia od ścian nawet kilkakrotnie, zależnie od grubości i rodzaju termoizolacji – BOLIX KWM, czyli Krzyżowy Węzeł Mocujący. Zastosowanie tego rozwiązania zamocowania jest opcjonalne, a celem nie jest zmniejszanie ilości łączników, ale zwiększenie pewności zamocowania. BOLIX KWM rekomendowany jest szczególnie do mocowania ocieplenia do ścian narażonych na silne oddziaływanie wiatru np. ścian pełnych, wysokich, ocieplonych wełną fasadową wełną mineralną typu płyta, mocowanie "ocieplenia na ociepleniu" . Poniższe rysunki prezentują etapy montażu łączników w sposób nazwany BOLIX KWM. Dowiedz sie więcej o BOLIX KWM >>

Proszę więc zauważyć, że na etapie projektowania można kształtować sposób zamocowania płyt izolacji termicznej systemu ociepleń w szerokim zakresie, w zależności od indywidualnych uwarunkowań związanych z podłożem ściennym, rodzajem termoizolacji, warunkami wynikającymi z geometrii i ekspozycji budynku. Łączniki mechaniczne służące do mocowania płyt izolacji termicznej są stosowane w zależności od wielkości i umiejscowienia obciążeń od minimum 4 sztuk na m² w skrajnych przypadkach nawet do kilkunastu. Każdy standardowy łącznik mechanicznych dopuszczony w technologii ETICS do mocowania izolacji termicznej jest w stanie przenosić siłę ssącą przeliczoną na ciężar o wielkości kilkudziesięciu kilogramów, a nawet znacznie przekraczającą 100 kg, zależnie od sposobu zamocowania, grubości i wytrzymałości materiału izolacyjnego oraz oczywiście wytrzymałości łączników. Aby prawidłowo zabezpieczyć elewację budynku, należy każdorazowo przed przystąpieniem do prac przeprowadzić ocenę techniczną istniejącego ocieplenia i na jej podstawie decydować o wyborze rozwiązań.

Mgr inż. Paweł Gaciek, Dyrektor Technicznej Obsługi Klienta BOLIX

Ukończył kierunek budownictwo na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej. Z branżą ociepleń związany zawodowo od ponad 20 lat. Wchodzi w skład komisji technicznej Stowarzyszenia na rzecz Systemów Ociepleń (SSO). Autor wielu publikacji technicznych, artykułów, instrukcji, opinii technicznych z dziedziny ociepleń ścian zewnętrznych i stropów.